“Een eiland in ere herstellen”

Portret van Edward Broertjes – eigenaar vrijliggende akker op de Vinkeveense Plassen

Een stille wens vervuld
Edward kent de plassen al sinds de jaren tachtig, toen hij in Vinkeveen woonde. Later had hij een ark op de Plashoeve en zocht hij een speelplek voor zijn dochter. Zijn oog viel steeds op één eiland: vrijliggend, zonder buren. “Ik had er ooit een verjaardagsfeest gevierd. Het bleef in mijn hoofd: dát eiland wil ik ooit hebben.” Eind 2021 kon hij het kopen.

Van verwaarloosd naar verzorgd

Het eiland trof hij in slechte staat: overwoekerd, een ingestorte hut, slechte beschoeiing. Edward pakte het aan: de oude eik kreeg ruimte en het terrein oogt weer netjes. Een klein terras werd gelegd over de slechte schoeiing. Voor de echte beschoeiing wachtte Edward op het definitieve bestemmingsplan: “54 meter, in diep water vraagt om lange palen. Dit komt al op 30.000 euro. Dat doe je alleen als je weet dat het mag lonen.” Zelf had hij rekening gehouden met kleine bebouwing. “Een tent was al mooi geweest, ik dacht aan 20 m². Daar had ik me bij neergelegd.”

Voor Edward draait het minder om nostalgie, meer om visie: een stukje natuur behouden en doorgeven. Hij komt er met partner, dochter en vrienden; zijn dochter vaart er inmiddels zelf heen. Zelf geniet hij vooral van de avonden. “De zonsondergang blijft indrukwekkend: die kleuren in de lucht, daar kom ik voor.” In de winter ziet hij het eiland juist als rustplaats voor de natuur. “Als alles water wordt, valt dat weg.”

Plaats om te delen

Een besluit zonder eerlijkheid
Het besluit van de Rode Lus raakte hem hard. “Het conceptplan lag er jaren, daar had ik vrede mee. Had ik geweten dat dit erdoorheen gedrukt zou worden, dan had ik een zienswijze ingediend. Nu voelt het als keizersbedrog.” Extra wrang: zijn kavel ligt naast een drukbevaren recreatiegebied, maar belandde tóch in de Rode Lus.

Toekomst met voorbehoud

Edward wil blijven investeren, maar vraagt wel om eerlijkheid.

Wij zijn allemaal bereid te investeren in behoud, maar daar hoort wel iets tegenover te staan

Previous
Previous

Een eiland vol herinneringen

Next
Next

“Van veiling naar werkelijkheid”