Een eiland vol herinneringen

Portret van Heidi Sonneborn – legakkereigenaar op de Vinkeveense Plassen

Van kindertijd tot eigen eiland
Heidi groeide op in Abcoude en bracht als jong meisje al veel tijd door op de plassen. “Het hoorde bij ons dorp: varen, zwemmen, slapen in een tentje op de eilanden. Het voelde als vakantie vlakbij huis.” Rond 2000 ging ze met haar vader op zoek naar een huureiland. Ze vond een plek met weids uitzicht en helder water. “We werden verliefd op dit stukje grond.” Eerst stond er een legertent, later een klein hutje om spullen te beschermen tegen diefstal.

Een plek voor familie en vrienden

Dit stukje eiland van het Hoge Bomen Eiland werd een tweede thuis voor Heidi, haar dochters en later ook haar man Bert en hun gezamenlijke kinderen. Verjaardagen op het eiland waren legendarisch: met luchtbedden rond het eiland, een vuurtje, dikke truien en eindeloos zwemmen. Nog steeds komen vrienden en familie vaak langs voor een eenvoudige barbecue of een wijntje aan het water.

Plannen in de wacht

Met mede-eigenaren Ruud en Marije werd het hutje uitgebouwd en een terras aangelegd. Tot voor kort hielden ze het eiland bij. In 2024 kochten ze het - inclusief beschoeiing - met het plan om in 2025 het verouderde hutje en het terras te vervangen. Door de koerswijziging rond het bestemmingsplan ligt alles stil. “Zolang er geen duidelijkheid is, gebeurt er eigenlijk niets.”

Voor Heidi draait het eiland om eenvoud en samenzijn. Haar moeder van 83 zit er op een oud stoeltje van opa, onder een verweerd parasolletje. De rest zit op de steiger, voeten in het water. Haar wens is helder: “Ik wil dit ook met mijn kleinkinderen beleven en het pure doorgeven, van ouder op kind, op kleinkind.”

Samen genieten en doorgeven

Onverwachte teleurstelling

Jarenlang leefde Heidi in vertrouwen dat het bestemmingsplan ruimte zou bieden voor kleine bebouwing. Dat vertrouwen viel in één klap weg. “We dachten steeds: dit komt goed. En toen veranderde alles van de ene op de andere dag.”

Het Hoge Bomen Eiland is een begrip op de plassen. Het zou ondenkbaar zijn als dit in het water verdwijnt.

Next
Next

“Een eiland in ere herstellen”