“Een rustpunt in de week”
Portret van David Beesemer – legakkereigenaar op de Vinkeveense Plassen
David kent de plassen al van jongs af aan: zwemmen, varen, via het sluisje bij Bon. Tien jaar geleden kwam hij via familie Bon in contact met een eiland dat met pijn in het hart verkocht werd. “Het voortbestaan van het eiland vond ik belangrijk. Toen Bon sr. vertelde dat hij het onderhoud niet meer kon doen, heb ik beloofd dat door te zetten.” In 2024 liet hij het volledig beschoeien – een forse investering, gedaan in vertrouwen in het toenmalige concept bestemmingsplan.
Van kindertijd naar eigen plek
Eenvoud en genieten
Voor zijn gezin en hond Teddy werd het eiland een paradijselijk rustpunt. “Je stapt er een andere wereld binnen.” Vaak zijn hij en zijn vrouw Loraine er samen, soms komt hun zoon met vrienden zwemmen. Zelf geniet David van de eenvoud: zitten, praten, niets meer. “De eerste keer dat Teddy heen en weer rende over het eiland, dat vergeet ik nooit.”
Een huisje als kers op de taart
Het eiland wordt maandelijks onderhouden. “Geen harde muziek, geen drukte – wij doen er alles aan om de natuur te behouden en de omgeving niet te storen.”
Op het eiland stond nooit iets. David droomt van een klein romantisch huisje binnen de grenzen van het plan. Geen luxe, maar een manier om de kwaliteit van het verblijf te verhogen. “Het gaat om nog geen 5% van mijn eiland. Waarom zou dat het verschil maken tussen wél of geen natuurbehoud?”
Zorg voor behoud
Teleurstelling en oproep
De Rode Lus voelt voor David als onbehoorlijk bestuur. “Ik investeerde in vertrouwen. Had ik dit geweten, dan had ik het anders gedaan. Nu voelt het als een donderslag bij heldere hemel.” “Voor veel eigenaren is dit hun enige vorm van recreatie. Wij onderhouden de eilanden met respect en maken er paradijsjes van. Kom terug op de stemming – er zijn verwachtingen gewekt, houd je daaraan.”
Een huisje is de sleutel om te kunnen beleven en behouden.
